Zbyt duża szczelność może jednak powodować gromadzenie się pary wodnej – zarówno na oknach jak i we wnętrzach.
Oczywiście dużo zależy od systemu wentylacyjnego, jaki został zastosowany w budynku. Wiele zależy również od okien. Najczęściej, aby zachować możliwość swobodnej wymiany powietrza, stosuje się nawiewniki. Nieoceniona może okazać się również mikrowentylacja w oknach. Pozwala ona na wymianę powietrza bez konieczności otwierania okna.
Występowanie pary wodnej to naturalne zjawisko, które pojawia się w szczególności w zbyt szczelnych pomieszczeniach. Para wodna tworzy się nawet podczas wykonywania zwykłych, domowych czynności, w szczególności podczas gotowania czy kąpieli. Zbyt duża wilgoć w pomieszczeniu może prowadzić do powstania grzyba w budynku. Ten natomiast jest niebezpieczny dla zdrowia.
Jednak gdy za oknem mróz nie zawsze chcemy otwierać okna na oścież. Rozwiązaniem pośrednim jest, wspomniana już wcześniej mikrowentylacja w oknach. Stosuje się ją zarówno w oknach tradycyjnych jak i w drzwiach balkonowych czy tarasowych. Mikrowentylacją nazywamy po prostu rozszczelnienie, które polega na utworzeniu szczeliny pomiędzy skrzydłem a ościeżnicą. Szczelina może mieć szerokość od 3 do 6 mm. Rozszczelnienia tego typu można dokonać tylko i wyłącznie w oknach rozwierno-uchylnych.
Dzięki mikrowentylacji w oknach użytkownik zyskuje nie tylko stały dostęp do świeżego powietrza, ale również pewność, że okno nie otworzy się nawet podczas silnego wiatru. Gdy okno jest uchylone lub otwarte mogłoby dojść do przeciągu i nagłego zamknięcia okna.